عصب کشی دندان

عصبکشی دندان: همه چیزهایی که باید بدانید
عصبکشی دندان یا درمان ریشه، فرآیندی تخصصی در دندانپزشکی است که برای حفظ دندانهای آسیبدیده انجام میشود. این درمان با هدف پاکسازی و درمان عفونتهای موجود در پالپ دندان (بخش مرکزی دندان که عصبها و رگهای خونی در آن قرار دارند) صورت میگیرد.
در صورتی که فرد علائمی مانند درد شدید، حساسیت به سرما و گرما، لقی دندان یا التهاب لثه را تجربه کند، احتمالا به عفونت دندان دچار شده و نیاز به عصبکشی دارد. با مراجعه به دندانپزشک و انجام بررسیهای دقیق، این مشکل قابل حل است. در عین حال، روشهای خانگی مانند استفاده از آب نمک و داروهای مسکن موقتی میتوانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. اما عصبکشی به عنوان درمان نهایی، به بهبود کامل دندان و جلوگیری از پیشرفت عفونت کمک میکند. در ادامه این مطلب تمامی اطلاعات لازم در این زمینه را بررسی خواهیم کرد.
دریافت مشاوره
آشنایی با ساختار دندان
دندانها از دو بخش اصلی تشکیل شدهاند: تاج و ریشه. تاج دندان همان بخشی از دندان است که در دهان میبینیم و به عنوان سطح سفید دندان شناخته میشود. این بخش بالاتر از لثه قرار دارد و در فرآیند جویدن و خرد کردن غذا نقش اصلی را ایفا میکند. ریشه دندان، برخلاف تاج، در زیر لثه قرار گرفته و در داخل استخوان فک ثابت شده است. وظیفه اصلی ریشه، نگهداری و تثبیت تاج دندان است.
ساختار دندان به سه لایه اصلی تقسیم میشود:
- مینا: لایه بیرونی و سختترین بخش دندان است که به رنگ سفید دیده میشود. مینا دندان را از آسیبهای خارجی مانند ضربه و پوسیدگی محافظت میکند. این ماده سختترین بافت بدن انسان است و برای جلوگیری از نفوذ عوامل آسیبزا به داخل دندان اهمیت دارد.
- عاج: لایهای زیر مینا قرار دارد که زردرنگ است و در مواردی که مینا دندان از بین برود، قابل مشاهده میشود. در واقع این میتواند شروع نیاز به عصبکشی دندان باشد. عاج نرمتر و آسیبپذیرتر از مینا است و در برابر پوسیدگی حساستر است. در افراد با دندان قروچه، عاج ممکن است به دلیل سایش مینا نمایان شود.
- پالپ: بخش مرکزی و زنده دندان است که شامل رگهای خونی و عصبهای دندان میشود. این قسمت دندان را تغذیه کرده و حیات آن را حفظ میکند. عفونت پالپ، یکی از اصلیترین دلایلی است که نیاز به عصبکشی را ایجاد میکند. در صورت عفونت این بخش، پالپ باید کامل تخلیه شده و با مواد پرکننده جایگزین شود تا از انتشار عفونت جلوگیری گردد.
چه زمانی نیاز به عصبکشی دندان داریم؟
زمانی که پالپ دندان دچار آسیبهای برگشتناپذیر شده باشد، تنها راه حفظ دندان انجام عصبکشی است. این آسیبها معمولا به دلایل زیر رخ میدهند:
- شکستگی دندان: اگر دندان طی حادثهای مانند تصادف یا زمین خوردن بشکند، پالپ ممکن است آسیب ببیند.
- پوسیدگی عمیق: زمانی که پوسیدگی دندان به ناحیه پالپ نفوذ کرده باشد و درمانهای معمولی مانند پرکردن مؤثر نباشد.
- نشت پرکردگی قدیمی: اگر پرکردگیهای قدیمی دندان نشتی داشته باشند، میتوانند باعث پوسیدگی و آسیب به پالپ شوند.
آشنایی با انواع روشهای عصبکشی دندان
روشهای مختلفی برای عصبکشی وجود دارند که بر اساس شرایط دندان و نوع آسیب تعیین میشوند:
درمان غیرجراحی کانال ریشه
این روش استاندارد عصبکشی است که برای حذف بافت عفونی داخل پالپ انجام میشود. این درمان معمولا زمانی به کار میرود که پوسیدگی دندان به عصبها رسیده و با پر کردن معمولی دندان نمیتوان مشکل را حل کرد. در این روش، دندانپزشک یا اندودنتیست پس از بیحسی موضعی، دندان را سوراخ کرده و پالپ عفونی را از کانال دندان تخلیه میکند. سپس در این روش از عصبکشی دندان کانالهای دندان تمیز و ضدعفونی شده و با مواد پرکننده مخصوص بسته میشوند.
اپیکواکتومی در عصبکشی دندان
این روش جراحی زمانی انجام میشود که درمان غیرجراحی کانال ریشه موفقیتآمیز نباشد و عفونت به بافتهای اطراف دندان و استخوان فک گسترش یابد. در این روش، بخش نوک ریشه دندان برداشته شده و کانال دندان با مواد پرکننده خاصی مهر و موم میشود. اپیکواکتومی معمولا برای افرادی که نیاز به بهبود سریع دارند مناسب است، زیرا بیمار پس از جراحی میتواند به فعالیتهای روزمره خود ادامه دهد.
پالپوتومی و پالپکتومی
این دو روش بیشتر برای درمان دندانهای شیری کودکان استفاده میشود. در پالپوتومی، پالپ دندان تنها از اتاق پالپ حذف میشود و باقیمانده ریشه دستنخورده باقی میماند تا دندان به طور طبیعی رشد کند. در مقابل، در پالپکتومی، کل پالپ از دندان خارج میشود و کانال دندان با مواد پرکننده پر میشود. این روشها به حفظ دندانهای طبیعی کودکان کمک میکنند و از مشکلات آتی در رشد دندان جلوگیری مینمایند.
علائم نیاز به عصبکشی دندان
برای تشخیص نیاز به عصبکشی، باید به علائم خاصی که نشاندهنده عفونت یا آسیب در پالپ دندان هستند، توجه کرد:
- درد هنگام غذا خوردن یا نوشیدن: به ویژه هنگامی که غذا یا نوشیدنی خیلی سرد یا گرم است.
- درد هنگام جویدن: دندانهای آسیبدیده معمولا هنگام فشردن یا جویدن غذا دردناک میشوند.
- لقی دندان: اگر دندانی لق شده باشد، ممکن است نشانهای از عفونت یا آسیب به پالپ دندان باشد.
برای تشخیص دقیق وضعیت دندان، عکسبرداری با اشعه ایکس ضروری است. این عکس میتواند وضعیت داخلی دندان و میزان آسیب به پالپ را نشان دهد که عصبکشی دندان را سادهتر خواهد کرد.
آیا با توقف درد نباید عصبکشی دندان انجام داد؟
یکی از اشتباهات رایج این است که برخی افراد پس از کاهش درد دندان، فکر میکنند مشکل دندان حل شده است. در واقع، ممکن است عفونت به قدری پیشرفته باشد که پالپ نابود شده و دیگر عصبها پیامی ارسال نکنند. اما عفونت همچنان در حال گسترش است و در نهایت علائم جدیدی مانند موارد زیر ظاهر خواهند شد:
- درد در هنگام جویدن: که ممکن است دوباره بازگردد.
- ورم و التهاب لثه: به خصوص در اطراف دندانی که درگیر است.
- تیرهتر شدن رنگ دندان: این تغییر رنگ میتواند نشاندهنده عفونت داخلی دندان باشد.
بنابراین، حتی اگر درد کاهش پیدا کند، همچنان باید به دندانپزشک مراجعه کرد تا از وضعیت دندان مطلع شوید و در صورت نیاز، عصبکشی انجام دهید.
مراحل عصبکشی دندان
- بیحسی دندان: ابتدا دندانپزشک از داروی بیحسی استفاده میکند تا بیمار درد را حس نکند.
- سوراخ کردن دندان: برای دسترسی به پالپ، دندانپزشک سوراخ کوچکی در تاج دندان ایجاد میکند.
- تخلیه پالپ: با استفاده از ابزارهای مخصوص، پالپ عفونی و بافتهای آسیبدیده از دندان خارج میشوند.
- پاکسازی هسته دندان: دندانپزشک دیوارههای داخلی دندان و کانال ریشه را با دقت تمیز میکند تا هیچ اثری از عفونت باقی نماند.
- پر کردن دندان: پس از پاکسازی، فضای خالی با مواد پرکننده خاصی پر شده و دندان مهر و موم میشود.
- قرار دادن روکش: در اکثر موارد، پس از عصبکشی، برای محافظت از دندان و جلوگیری از شکستن آن، روکش مصنوعی بر روی دندان قرار داده میشود.
چگونگی روکش دندان بعد از عصب کشی
روکش دندان پس از عصبکشی دندان فرآیندی چندمرحلهای است که با هدف حفاظت از دندان و حفظ ظاهر طبیعی آن انجام میشود. این مراحل عبارتند از:
بیحسی موضعی دندان در عصبکشی دندان
در مرحله اول، دندانپزشک از بیحسی موضعی استفاده میکند تا درد و ناراحتی بیمار در طول فرآیند کاهش یابد. این بیحسی، احساس هرگونه درد را در هنگام روکشگذاری به حداقل میرساند و درمان راحتتر انجام میشود.
تصویربرداری و انتخاب رنگ روکش
در این مرحله، دندانپزشک با استفاده از ابزارهای پیشرفته تصویربرداری، نمای دقیق از ساختار دندان و فک را تهیه میکند. این اطلاعات به لابراتوار ارسال میشود تا روکش دقیقی متناسب با شکل و اندازه دندان تهیه شود. همچنین، رنگ دندان انتخاب میشود تا روکش کاملا هماهنگ با سایر دندانها باشد.
آمادهسازی دندان در عصبکشی دندان
آمادهسازی دندان برای دریافت روکش مرحلهای حیاتی است. در این مرحله، دندان به اندازه مناسبی تراشیده میشود تا فضای کافی برای قرارگیری روکش فراهم شود و روکش بهطور محکم و دقیق روی دندان جای گیرد.
تهیه تصویر نهایی
پس از آمادهسازی، دندانپزشک تصویربرداری رادیولوژی را انجام میدهد تا از درستی و کامل بودن فرآیند اطمینان حاصل کند. این تصاویر به تشخیص صحیح و دقیق مشکلات دندان و طراحی بهتر روکش کمک میکند.
روکش موقت
تا زمانی که روکش دائمی آماده شود، دندانپزشک یک روکش موقت روی دندان قرار میدهد. این روکش موقت نه تنها زیبایی را حفظ میکند، بلکه از دندان در برابر آسیبهای محیطی مانند تغییرات دما و فشار محافظت میکند.
روکش دائمی در عصبکشی دندان
پس از آماده شدن روکش دائمی در لابراتوار، روکش موقت برداشته و روکش نهایی روی دندان قرار میگیرد. این مرحله با دقت بسیاری انجام میشود تا مطمئن شویم روکش در عصبکشی دندان به درستی روی دندان قرار گرفته و مشکلاتی مانند بلند بودن روکش به وجود نیاید.
بررسی قرارگیری دندانها
در نهایت، دندانپزشک بررسی میکند که دندان روکش شده به درستی با سایر دندانها هماهنگ است. اگر مشکلی مانند عدم تراز بودن روکش با سایر دندانها وجود داشته باشد، آن را اصلاح میکند تا فرد پس از درمان راحتی کامل را داشته باشد.
آشنایی با عوارض و خطرات عصبکشی دندان
عصبکشی معمولا یک درمان موفقیتآمیز است، اما همانند هر روش درمانی دیگری ممکن است با عوارض و خطراتی همراه باشد:
ناتوانی در حذف کامل عفونت
یکی از مشکلات احتمالی در عصبکشی این است که به دلیل پیچیدگی ساختار دندان، ممکن است عصب آلوده به طور کامل حذف نشود. در این حالت، عفونت ممکن است همچنان در دندان باقی بماند و منجر به بروز مشکلات جدید شود.
باقی ماندن عفونت پس از عصبکشی
در برخی موارد، پس از عصبکشی، بخش کوچکی از عفونت ممکن است در کانالهای دندان باقی بماند. این مشکل که به عنوان عفونت پس از عصبکشی شناخته میشود، میتواند منجر به درد و تورم شده و حتی باعث تشکیل آبسه شود.
احتقان سینوسی
یکی از عوارض کمتر شایع عصبکشی، اختلال در سینوسها است. در برخی موارد، مایعات موجود در دهان ممکن است به ناحیه سینوسها نفوذ کنند و باعث احتقان سینوس شوند که منجر به بروز علائمی مانند سردرد و سنگینی سینوسها میشود.
ترک خوردن دندان
دندانهای عصبکشی شده به دلیل از بین رفتن عصب و پالپ، ضعیفتر از قبل میشوند و احتمال ترک خوردن آنها افزایش مییابد. این ترکها بعد از عصبکشی دندان میتوانند به شکستگی دندان منجر شوند، به خصوص اگر دندان به طور کامل روکش نشود.
مراقبتهای قبل از عصبکشی دندان
رعایت برخی نکات قبل از انجام عصبکشی میتواند به بهبود فرآیند درمان کمک کند:
- پوشیدن لباسهای راحت و قابل شستشو در روز مراجعه به دندانپزشک توصیه میشود.
- خواب کافی شب قبل از درمان باعث کاهش استرس و خستگی در روز درمان میشود.
- خوردن میانوعدههای سنگین قبل از عصبکشی توصیه نمیشود، زیرا ممکن است باعث ایجاد تهوع شود.
- مصرف ایبوپروفن یا استامینوفن حداقل یک ساعت قبل از درمان میتواند به کاهش درد کمک کند.
- از مصرف الکل و مواد مخدر حداقل ۲۴ ساعت قبل از عصبکشی خودداری کنید.
- در صورتی که داروهای خاصی مصرف میکنید، با دندانپزشک مشورت کنید تا اثرات جانبی داروها بر روی درمان در نظر گرفته شود.
مراقبتهای پس از عصبکشی
پس از اتمام عصبکشی، رعایت برخی نکات میتواند بهبودی را سرعت بخشد و از بروز مشکلات جلوگیری کند:
غرغره با آب نمک
شستشوی دهان با آب گرم و نمک کمک میکند تا التهابات لثه کاهش یابد و از بروز عفونتهای احتمالی جلوگیری شود.
استراحت
استراحت کافی پس از عصبکشی ضروری است. حداقل ۴۸ ساعت پس از درمان، از انجام فعالیتهای شدید جسمانی خودداری کنید.
پرهیز از مصرف غذاهای حساسیتزا
مصرف برخی غذاها و نوشیدنیها ممکن است باعث تحریک و التهاب دندان عصبکشی شده شود. از غذاهای سفت و نوشیدنیهای گرم یا سرد اجتناب کنید.
استفاده از داروهای مسکن
در صورت تجویز داروهای مسکن توسط دندانپزشک، مصرف آنها میتواند به کاهش درد و التهاب پس از عصبکشی کمک کند.
آیا عصبکشی دردناک است؟
عصبکشی دندان ، برخلاف تصورات رایج، معمولا فرآیندی دردناک نیست. این درمان مشابه پرکردن عمیق دندان است و در طول آن، به دلیل استفاده از مواد بیحسی، هیچ دردی احساس نخواهید کرد. پس از عصبکشی نیز، دندانپزشک به شما مسکنهایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن تجویز میکند تا در صورت بروز درد، آن را به راحتی کنترل کنید.
پس از عصبکشی، ممکن است دندان شما به صورت ملایم نبض بزند که این حالت نگرانکننده نیست و به مرور زمان کاهش مییابد. اگر این درد مدت طولانی ادامه پیدا کرد، بهتر است با دندانپزشک خود مشورت کنید.
پیش از عصبکشی، ممکن است آنتیبیوتیکهایی برای از بین بردن باکتریها به شما داده شود. بر اساس تحقیقات انجام شده، بسیاری از بیمارانی که درد قبل از درمان داشتند، گزارش کردند که درد آنها بلافاصله پس از عصبکشی کاهش یافته و ظرف یک هفته به حداقل میرسد.
اهمیت درمان به موقع ریشه دندان
درمان به موقع ریشه دندان نقش حیاتی در حفظ سلامت دهان و دندان دارد. اگر عصبکشی به تأخیر بیفتد، پوسیدگی دندان تشدید شده و به بافتهای اطراف دندان گسترش مییابد. این وضعیت میتواند عفونتهای جدی در دهان ایجاد کند که در نهایت به مشکلات بیشتری منجر خواهد شد. انجام عصبکشی به موقع از پیشرفت این پوسیدگیها جلوگیری میکند و کمک میکند که عفونتهای احتمالی کنترل شوند.
علاوه بر این، در صورتی که عفونت در داخل دندان شدید شود و به مرحله پیشرفته برسد، احتمال موفقیت درمان ریشه کانال نیز کاهش مییابد. به عبارت دیگر، اگر عفونت گسترده شده باشد، ممکن است درمانهای مخصوص برای عصبکشی دندان کمتر مؤثر باشند. بنابراین، اقدام سریع و به موقع برای درمان، میتواند از بروز مشکلات پیچیدهتر و هزینههای بیشتر جلوگیری کند و سلامت دندان را به شکل مطلوبی حفظ کند.
زمان فرآیند عصبکشی
مدت زمان لازم برای عصبکشی به عواملی همچون تعداد ریشهها و کانالهای دندان بستگی دارد. دندانهای جلو یا نیش که تنها دارای یک ریشه و یک کانال هستند، معمولا به زمان کمتری برای عصبکشی نیاز دارند، زیرا ساختار سادهتری دارند. اما دندانهای آسیاب با ۲ یا ۳ ریشه و کانال نیاز به دقت و زمان بیشتری دارند تا هر ریشه و کانال بهطور کامل درمان شود. به طور معمول، فرآیند عصبکشی بسته به پیچیدگی دندان و وضعیت بیمار بین ۳۰ تا ۹۰ دقیقه طول میکشد. علاوه بر این، تخصص دندانپزشک و شرایط دندان از دیگر عواملی هستند که میتوانند بر زمان انجام عصبکشی تأثیر بگذارند. هرچه دندان پیچیدهتر باشد، زمان بیشتری برای انجام این درمان لازم است.
آشنایی با عصبکشی دو مرحلهای
در روش عصبکشی دو مرحلهای، درمان در دو نوبت صورت میگیرد. در مرحله اول، پالپ عفونی دندان خارج میشود و کانالها تمیز میشوند. در مرحله دوم، پس از بهبود اولیه دندان، کانالها با مواد مخصوص پر شده و از دندان با استفاده از روکش محافظت میشود. این روش به دندان فرصت بهبودی میدهد و از احتمال عفونت مجدد جلوگیری میکند. عصبکشی دو مرحلهای به دلیل روند دقیقتری که دارد، کمک میکند تا دندان در طولانیمدت حفظ شده و مشکلات بیشتری ایجاد نشود.
چرا دندان عصبکشی شده میشکند؟
پس از عصبکشی، دندان ممکن است دچار خشکی و شکنندگی شود، زیرا از دست دادن عصب باعث کاهش رطوبت و انعطافپذیری آن میشود. در این حالت بعد از عصبکشی دندان ، دندان نسبت به فشارهای جویدن ضعیفتر شده و احتمال شکستن آن بیشتر است. برای جلوگیری از شکستن دندان عصبکشی شده، استفاده از روکش دندان پس از درمان بسیار توصیه میشود. این روکش باعث تقویت دندان و جلوگیری از شکستگی آن در آینده میشود. همچنین، معاینه منظم دندانها پس از عصبکشی اهمیت زیادی دارد.
اهمیت عصبکشی دندان کودکان
عصبکشی برای دندان شیری در کودکان برخلاف تصور رایج بسیار مهم است. دندانهای شیری نقشی کلیدی در حفظ فضا برای دندانهای دائمی دارند. در صورت بروز پوسیدگی شدید، عصبکشی میتواند از گسترش عفونت و درد جلوگیری کند. درمان عصبکشی برای دندان شیری معمولا با توجه به روانشناسی کودک و با تکنیکهای خاص انجام میشود تا کودک تجربه خوبی از درمان داشته باشد و نیازی به بیهوشی یا روشهای تهاجمی نداشته باشد. این درمان به حفظ سلامت دهان و دندان کودکان کمک زیادی میکند.
پر کردن دندان پس از عصبکشی چه زمانی باشد؟
پس از عصبکشی، پر کردن دائمی دندان معمولاً بسته به شرایط بیمار و تشخیص دندانپزشک، طی چند هفته تا یک ماه انجام میشود. این فاصله زمانی به دندان فرصت میدهد تا بهبود یابد و هرگونه التهاب کاهش یابد. در این مدت، دندان موقتی پر میشود تا از ورود باکتری و آلودگی جلوگیری کند. بهتر است در این بازه زمانی از فشار زیاد به دندان جلوگیری کرده و از خوردن غذاهای سفت پرهیز کنید. رعایت این موارد باعث افزایش موفقیت درمان و دوام دندان عصبکشی شده میشود.
جایگزین عصبکشی دندان چیست؟
در صورتی که عصبکشی برای دندانی امکانپذیر نباشد یا دندان به شدت آسیب دیده باشد، گزینههای دیگری برای جایگزینی آن وجود دارند. از جمله این گزینهها میتوان به ایمپلنت، بریج یا دندان مصنوعی متحرک اشاره کرد.
هرچند این روشها هزینههای بیشتری نسبت به عصبکشی دندان دارند و معمولا زمان درمان طولانیتری نیاز دارند. ایمپلنت به عنوان یکی از بهترین جایگزینها، دندانی مصنوعی را با ظاهری مشابه دندان طبیعی ارائه میدهد، اما نیاز به جراحی و مراقبت ویژه دارد. بهطور کلی، حفظ دندان طبیعی همیشه اولویت دارد، اما در صورت نیاز، جایگزینهای مدرن نیز میتوانند عملکرد مشابهی ارائه دهند.
داروهای مناسب برای تسکین درد پس از عصبکشی
پس از عصبکشی، ممکن است درد یا ناراحتی مختصری تجربه کنید. برای کنترل این درد، مصرف مسکنهایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن توصیه میشود. با این حال، پیش از مصرف هرگونه دارو، بهتر است با دندانپزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که بهترین گزینه برای شما انتخاب شده است. همچنین در صورت تداوم درد یا بروز علائم شدیدتر، باید به پزشک خود مراجعه کنید.
چرا دندان عصبکشی شده نیاز به درمان مجدد دارد؟
در برخی موارد، ممکن است دندان پس از عصبکشی بهطور کامل بهبود نیابد و نیاز به درمان مجدد داشته باشد. یکی از دلایل اصلی عدم موفقیت عصبکشی، تنگی یا انحنای مجرای ریشه است که در عصبکشی اولیه بهخوبی تمیز نشده است. همچنین، پیچیدگیهای آناتومیکی دندان، از جمله وجود انشعابات فرعی مجرای ریشه، ممکن است در درمان اولیه شناسایی نشده و منجر به بروز عفونت شود. اگر پس از عصبکشی ترمیم دائمی دندان به موقع انجام نشود، بزاق دهان میتواند به داخل دندان نفوذ کرده و موجب آلودگی مجدد شود.
علاوه بر این، حتی دندانهایی که با موفقیت عصبکشی شدهاند، ممکن است پس از مدتی دچار مشکلاتی شوند. عواملی مانند ایجاد پوسیدگی جدید، شکستن یا ترک خوردن دندان و شل شدن روکش میتوانند باعث نفوذ مواد خارجی به داخل دندان و ایجاد عفونت شوند. در برخی موارد بعد از عصبکشی دندان، مجرای ریشه دارای انشعابات فرعی است که در درمان اولیه نادیده گرفته میشوند و منجر به عفونت مجدد میگردند. تشخیص و درمان این انشعابات بسیار مهم است تا از بروز مشکلات ثانویه جلوگیری شود.
آشنایی با مجرای فرعی ریشه دندان
مجرای فرعی ریشه دندان، انشعابات کوچکی هستند که از مجرای اصلی ریشه جدا میشوند و بخشی از سیستم پیچیده آناتومی دندان را تشکیل میدهند. این مجاری اغلب در نواحی ریشههای چندگانه دندانها قرار دارند و میتوانند باعث مشکلاتی در عصبکشی شوند. از آنجایی که این مجاری بسیار کوچک و مخفی هستند، ممکن است در برخی موارد از چشم دندانپزشک دور بمانند. اگر بافت عفونی یا پالپ در این مجاری باقی بماند، میتواند منجر به عفونت مجدد و شکست درمان شود. به همین دلیل، شناسایی و تمیز کردن مجرای فرعی در درمان عصبکشی اهمیت زیادی دارد.
سخن پایانی
عصبکشی یک روش موثر برای حفظ دندانهای آسیبدیده و جلوگیری از عفونت است. با رعایت مراقبتهای پس از درمان و مراجعه منظم به دندانپزشک، میتوانید از سلامت طولانیمدت دندانهای عصبکشی شده خود اطمینان حاصل کنید.
سوالات متداول
- عصب دندان در کجا قرار دارد؟
عصب دندان در پالپ دندان که بخش نرم و حساس داخل دندان است، قرار دارد.
- آیا اندو با عصب کشی تفاوت دارد؟
اندو و عصب کشی هر دو به معنای درمان ریشه دندان هستند و هیچ تفاوتی بین این دو وجود ندارد.
- چرا دندان عصب کشی شده تیره می شود؟
بعد از عصب کشی، اگر پالپ دندان دچار التهاب شود، ممکن است رگهای خونی درون آن پاره شوند و خون به داخل توبولهای عاجی نفوذ کند. این فرآیند باعث سیاه شدن دندان می شود. علاوه بر این، از دست رفتن عصب و خونرسانی به دندان باعث خشک و شکننده شدن دندان در طول زمان بعد از عصبکشی دندان میشود.
- کشیدن دندان عصب کشی شده چگونه انجام می شود؟
کشیدن دندان عصب کشی شده تفاوت خاصی با کشیدن سایر دندانها ندارد.
- آیا در دوران بارداری امکان عصب کشی وجود دارد؟
اگرچه بهتر است از انجام درمان های غیرضروری در دوران بارداری پرهیز شود، عصب کشی به عنوان یک درمان ضروری در هر مرحله از بارداری قابل انجام است. با این حال، به دلیل نیاز به تصویربرداری با اشعه ایکس، بهترین زمان برای این درمان سه ماهه دوم بارداری است.
- علت تیر کشیدن دندان بعد از عصب کشی چیست؟
تیر کشیدن دندان بعد از عصب کشی می تواند به دلیل عدم موفقیت کامل در درمان یا وجود عفونت و التهاب باشد که هنوز به طور کامل برطرف نشده است.
- تا چه زمانی بعد از عصب کشی خونریزی طبیعی است؟
خونریزی به مدت ۲۴ ساعت پس از عصب کشی طبیعی است، اما اگر بیشتر از این مدت ادامه پیدا کرد، باید با دندانپزشک خود تماس بگیرید.
- آیا عصب کشی دندان از روی روکش امکان پذیر است؟
بله، عصب کشی از روی روکش ممکن است. اگر دندان روکش شده دچار مشکل شود، دندانپزشک میتواند بدون برداشتن روکش عصب کشی انجام دهد، اما در برخی موارد نیاز به برداشتن روکش وجود دارد.
- تا چه مدت بعد از عصب کشی درد طبیعی است؟
درد بعد از عصب کشی معمولا تا ۱۰ روز طبیعی است و باید به تدریج کاهش یابد. اگر درد افزایش پیدا کرد یا بیشتر از این مدت ادامه داشت، به پزشک مراجعه کنید.
- آیا عصب کشی در خانه با ابزار غیرپزشکی امکان پذیر است؟
عصبکشی دندان با ابزارهای خانگی مانند سیخ داغ بسیار خطرناک و غیرقابل قبول است. برای انجام عصب کشی باید حتماً به دندانپزشک مراجعه کرد.
- علت خونریزی از دندان عصب کشی شده چیست؟
خونریزی مداوم بعد از عصب کشی ممکن است نشان دهنده وجود مشکل مانند آبسه یا التهاب باشد. اگر بیش از دو روز ادامه داشت، به دندانپزشک مراجعه کنید.
- چند ساعت بعد از عصب کشی می توان غذا خورد؟
بهتر است تا حدود یک ساعت بعد از عصب کشی از خوردن غذاهای سفت پرهیز کنید، به خصوص زمانی که هنوز اثر بی حسی ادامه دارد.
- آیا می توان روکش روی دندان عصب کشی نشده قرار داد؟
بله، قرار دادن روکش روی دندان عصب کشی نشده ممکن است، به شرطی که دندان سالم و بدون التهاب باشد.
- تفاوت عصب کشی دندان جلو و دندان عقبی چیست؟
دندانهای جلویی تنها یک ریشه دارند و برای عصب کشی آنها سوراخ در پشت دندان ایجاد می شود، در حالی که دندانهای عقبی چندین ریشه دارند و برای درمان نیاز به سوراخ کردن سطح جویدنی دندان است. همچنین دندانهای عقبی معمولاً نیاز به روکش دارند، در حالی که برای دندان های جلویی ممکن است روکش ضرورت نداشته باشد.
- آیا شکسته شدن دندان عصب کشی شده اورژانسی است؟
شکستگی دندان عصب کشی شده معمولا اورژانسی نیست، اما نیاز به ترمیم دارد تا از آسیبهای بیشتر جلوگیری شود که این ترمیم اغلب از طریق قرار دادن روکش صورت میگیرد.